Pierwsza czynność: znaleźć dwa drzewa w odległości 2,5—3 m od siebie. Druga czynność: połączyć oba drzewa (na wysokości 1,5—2 m) poprzeczną, grubą, mocną linką żelazną (w razie braku linki może być żerdka drewniana). Radzimy w tym celu przynieść z domu jakąś starą żerdź, np. z niepotrzebnego już ogrodzenia, ale nie wycinać ładnych, zdrowych drzew). Trzecia czynność: z obu stron linki (żerdzi) przystawić cztery jednakowe długie tyczki z sękami albo lekkimi nacięciami, do których można przywiązać drut lub sznurek. Zamiast innych tyczek naciągnijcie dość grube druty, przywiązując je u góry do linki (żerdzi), a przy ziemi naciągając na kołki (zamiast drutu mogą być również linki ze sznurka, nawet zrobione własnym sposobem: skręcone w jeden 2—3 cienkie sznurki). Czwarta czynność: drutem albo sznurkiem połączyć poprzecznie tyczki i naciągnięte uprzednio druty lub sznurki. Po wykonaniu tej czynności szkielet szałasu jest gotów. Piątą czynnością jest poszycie szkieletu szałasu. Dla nas ze względu na trwałość najwygodniejsze jest poszycie z sitowia tataraku, trzciny albo słomy. W tym celu słomę układa się w pęczki i łączy ze sobą sznurkiem, przywiązując poszczególne warstwy do poprzecznych drutów. Warstwy słomy kładzie się od dołu tak, by każda następna zachodziła na poprzednią warstwę, a nowe pęczki słomy kładły się w miejscu łączenia pęczków poprzedniej warstwy. Ponieważ przy budowie szałasu będziemy używać dużo sznurka warto zapamiętać, że sznurki o równej grubości łączy się węzłem płaskim, sznurki o nierównej grubości węzłem tkackim. Gotowy szałas okopuje się podobnie jak namiot.