Dla uczestników jest to okres mobilizujący do podjęcia systematycznej aktywności ruchowej, a dla organizatora-instruktora czas na dokonanie diagnozy osobniczej obejmującej cechy biologiczne oraz psychospołeczne, ale także dotyczącej zainteresowań i oczekiwań uczestników programu rekreacji (De- mel, Humen 1970), pozwalającej na ewentualne modyfikacje programowe. Etap II – trwa 22 tygodnie i stanowi trzon programu. Polega na systematycznym uczestnictwie w zorganizowanych godzinnych zajęciach z gimnastyki prozdrowotnej odbywających się dwa razy w tygodniu w sali odpowiednio do tego przygotowanej (44 zajęcia) oraz minimum raz w tygodniu w marszu (20-60 minut) dostosowanym do możliwości uczestników i warunków klimatycznych. Do tej formy ruchu inspiruje instruktor, prowadząc marsze w pierwszym miesiącu, dokonując podziału na grupy zależnie od zdolności do wysiłku ćwiczących, miejsca zamieszkania czy innych kryteriów podziału. Program zajęć ruchowych w tym etapie uwzględnia trzy fazy: adaptacyjną (wstępną), trwającą – zależnie od możliwości i umiejętności uczestników – od 2 do 4 tygodni; usprawniającą (wyrównanie poziomu) – następne 4 tygodnie; główną, właściwą, obejmującą racjonalne działanie – od 14 do 16 tygodni (zależnie od długości trwania fazy 1).