Z uwagi na wielofunkcyjność obiektów sportowych z perspektywy rozwoju rekreacji ruchowej ważna jest modernizacja i budowa takich obiektów dla poszczególnych społeczności lokalnych, ale także, choć w mniejszym zakresie, budowa obiektów sportowych przeznaczonych głównie na potrzeby sportu wyczynowego, których inwestorami są np. polskie związki sportowe, akademie wychowania fizycznego itp. Szansą dla rozwoju infrastruktury sportowej w Polsce ma być szerszy dostęp do funduszy strukturalnych przeznaczonych na wspieranie rozwoju regionalnego z UE (por. Cejmer 2004) oraz podejmowanie działań projekcyjnych, w tym m.in.: opracowywanie modelowych rozwiązań technicznych miejskich, gminnych i osiedlowych ośrodków sportu dla aglomeracji 10-, 30-, 60-tysięcznych oraz zasad ich utrzymania i prowadzenia; opracowanie programu rozwoju infrastruktury sportowej strategicznej, opracowanie programu rozwoju infrastruktury sportowej w poszczególnych województwach, opracowanie programu Sala gimnastyczna w każdej szkole.
Wyniki ogólnopolskich badań socjologicznych na reprezentatywnej próbie 1500 osób m.in. na temat powszechności i dostępności infrastruktury sportowej w Polsce, zebrane w celu sporządzenia ekspertyzy dla Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu w zakresie sportu dzieci i młodzieży, sportu olimpijskiego oraz sportu osób niepełnosprawnych w 2004 r. (o której była mowa na początku artykułu), przedstawione w dalszej częściach niniejszego opracowania, stanowić mogą podstawę takich projekcji.