Przedstawiony schemat ukazuje transfer nabytych kompetencji z obiektu rekreacyjnego do miejsc nowych sytuacji życiowych (praca, nauka, kontakty i relacje społeczne itp.). Mówiąc inaczej, realizację tradycyjnie pojmowanej potrzeby wynosimy z miejsca dotychczas kojarzonego z salą gimnastyczną, obiektem sportowo-rekreacyjnym do miejsc nowych sytuacji życiowych. Zadowolenie pojawia się na ogół nie z faktu samego zmęczenia na sali gimnastycznej, lecz satysfakcji doznajemy z powodu wykorzystywania nabytków w sytuacjach życiowych. Tym samym ważność i możliwość ich zastosowania w nowych sytuacjach życiowych będzie decydować o ocenie ich wartości dla odbiorców. Przykładowo, uczestniczymy w zajęciach fitness klubu, na których zdobywany pewne umiejętności np. panowania nad ciałem i emocjami. Pozyskane kompetencje realizujemy i sprawdzamy w realnej pracy czy castingu, w którym wygrywamy dzięki nabytej przewadze kompetencyjnej. W tym miejscu realizujemy nasze potrzeby. W fitness klubie nabywamy kompetencje, inwestujemy w siebie po to, by je wykorzystać w realnym życiu. Innym przykładem może być wspinaczka sportowa, tzw. ścianka. Jest ona dyscypliną dynamicznie rozwijającą się w Polsce i na świecie. Na przykładzie tej dyscypliny możemy prześledzić tok naszego myślenia. Zajęcia na ściance polegają, mówiąc skrótowo, na wspinaniu się w górę do określonego celu. Czy samo wspinanie się jako sztuka dla sztuki mogłoby wywołać trwałe zainteresowanie tą dyscypliną i jej rozwój? Można stwierdzić, iż powodem jej rozwoju jest skuteczność, korzystność, ekonomiczność, prostota, czystość, udatność, dokładność, racjonalność metodologiczna kształtowania wielu kompetencji, takich jak: upór w osiąganiu wysoko postawionych celów, odwaga; umiejętność podejmo  wania decyzji, oceny ryzyka, przewidywania, antycypowania; odpowiedzialność za siebie. Nabyte kompetencje są następnie przenoszone do nowych miejsc i sytuacji życiowych.