Zwłaszcza choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie tętnicze. W tych jednostkach chorobowych istotne jest utrzymanie i poprawa poziomu wydolności, które uzyskuje się przez wykonywanie ćwiczeń wytrzymałościowych (aerobowych) o umiarkowanej intensywności. W programie zaleca się wysiłki odpowiadające 40-60% maksymalnej częstości skurczów serca; zajęcia te winny być wzbogacane – w 15-20% objętości – o elementy ćwiczeń siłowych i gibkościowych. Konieczna jest systematyczna kontrola masy ciała (Kuński, Jegier 1999; Oelze 1996); nadwaga i cukrzyca II stopnia – zaleca się zwiększenie wydatku energetycznego, zmniejszenie tłuszczowej masy ciała, poprawę tolerancji glukozy, a także poprawę sprawności układu krążenia i zdolności wysiłkowej poprzez wysiłek umiarkowany o intensywności 40-60% maksymalnych możliwości – służą temu ćwiczenia wytrzymałościowe i ogólnosprawnościowe (Kozłowski, Nazar 1984; Wolańska 1993); stres – wymaga poprawy samopoczucia, zmniejszenia lęku i czynnościowych objawów stresu, poprawy wydolności i sprawności fizycznej, co można osiągnąć dzięki ćwiczeniom o umiarkowanej intensywności, ćwiczeniom relaksacyjnym i oddechowym z zastosowaniem zmieniających się bodźców; zajęcia powinny odbywać się w kameralnych warunkach (niezbyt liczna grupa, przytulna sala, brak hałasu, spokojna muzyka, właściwe oświetlenie), szczególnie ważna jest przyjazna atmosfera (Kozłowski, Nazar 1984).