Do autorów, którzy podjęli konstruktywne próby zdefiniowania rdzenia, zaliczamy m.in. A. Izydorczyka (2003), który stwierdził, iż rdzeń produktu sportowego, rekreacyjnego i rehabilitacyjnego dotyczy korzyści i odpowiada na pytanie, po co nabywca kupuje ofertę i jak zamierza osiągać swoje korzyści. Mogą nimi być: uczestnictwo w grze, zademonstrowanie swoich możliwości, wykonywanie ćwiczenia, obserwacja rozgrywek lub poprawa stanu zdrowia. Sosgómik podkreśla, że podstawą sukcesu w marketingu usług jest zrozumienie, czego naprawdę pragną klienci, kupując daną usługę, a firma, która lepiej zrozumie, czego potrzebują klienci, ma szansę na zdominowanie rynku. Marciszewska, omawiając uwarunkowania promocji sportu dla wszystkich, zwróciła uwagę na czynniki wewnętrzne. Zaliczyła do nich m.in. chęć utrzymania dobrej kondycji, więzi z innymi, potrzeby antystresowe, próby odkrywania drugiej natury, poszukiwanie przeciwwagi dla agresji, utrzymanie odpowiedniego statusu społecznego itd. W procesie promocji należy wyeksponować tzw. aspekty sportu dla wszystkich, które w ogólnym przybliżeniu można nazwać motywami. Zaliczyć można do nich m.in.: komunikację społeczną, zabawę, solidarność, kreatywność, współpracę, różnorodność gier i zachowań.