Najprostszą, opartą na naturalnym ruchu i najczęściej stosowaną przez osoby starsze formą zajęć plenerowych są spacery. Spacery w formie marszu są zalecane przez specjalistów jako ćwiczenia fizyczne dostępne, bezpieczne, umiarkowane i zdrowe (Kuński, Jegier 1999, Lappalainnen 1998). W ostatnich latach na świecie obserwuje się ze strony tzw. promotorów zdrowia szczególne zainteresowanie marszami jako formą o umiarkowanym wysiłku. Jest to forma ruchu, którą może uprawiać każdy i wszędzie. Wykazano w badaniach porównawczych, że są najbardziej popularną formą aktywności ruchowej prozdrowotnej i rekreacyjnej zarówno w Europie (Lappalainnen 1998), jak i w Polsce (Cha- rzewski 1997: 34-48; Łobożewicz 1991: 152-168, 183-185). Wykorzystanie marszu jako kontrolowanego ruchu może stać się pierwszym krokiem w podniesieniu sprawności krążeniowo-oddechowej osób w podeszłym wieku i przynieść pozytywne efekty zdrowotne. Marsz jest też doskonałą podstawą w przygotowaniu organizmu do wysiłków długotrwających, np. podczas wycieczki, jest więc wprowadzeniem do turystyki pieszej (Kozdroń 1999: 139-144). W PRROS ta forma ruchu proponowana jest minimum raz w tygodniu przez 20 do 45 minut zależnie od możliwości wysiłkowych uczestników i fazy zajęć, w której się znajdują. Podczas tego rodzaju zajęć instruktor spełnia rolę informatora i konsultanta, realizacja programu leży w gestii samego uczestnika. Intensywność marszu musi być w pełni dostosowana do możliwości biorących w nim udział. Marsze wykonywane są w dni, w których nie ma gimnastyki.