W grze biorą udział dwa zastępy. Harcerze jednego zastępu strzegą przejścia przez leśną drogę, a pozostali przedzierają się na drugą stronę, na teren neutralny znajdujący się w odległości 58 m od drogi. Odcinek strzeżony oznaczamy chorągiewkami. Strażnicy stoją pojedynczo na drodze co 1520 m i obserwują teren. Podchodzący ostrożnie zbliżają się do drogi i w najdogodniejszym momencie próbują przedrzeć się przez granicę. Strażnicy starają się schwycić ich w czasie przechodzenia. Dotknięcie liczy się za złapanie. Za każdego zawodnika schwytanego lub takiego, któremu udało się przejść, zastępy liczą sobie punkty. Po ustalonym czasie następuje zmiana zadań. Wygrywa zastęp, który w obydwu grach zdobył w sumie więcej punktów. Należy przestrzegać, aby podchodzący byli równomiernie rozproszeni po lesie, przechodzili drogę w różnych miejscach. Zastęp przekradający się może sobie pomagać odwracając uwagę straży różnymi wybiegami.

Harcownicy

Walczący harcerze w liczbie 814 znajdują się w ukryciu, w odległości około 50 m od siebie. Na dany znak komendanci grup wysyłają naprzeciw siebie po kilku grających. Wysłany stara się dostrzec i rozpoznać zbliżającego się przeciwnika i jeśli mu się to uda zrobić bierze go ido niewoli (wykrzykuje jego imię). Wysłani na rozpoznanie mogą się przebierać, zasłaniać twarz, zmieniać igłos. Teren dzielący obie grupy powinien być częściowo zakryty, ułatwiający podejście. Zwycięża grupa, która zdobędzie więcej jeńców.

Na warcie

W grze biorą udział 2 zastępy. Jeden z harcerzy zostaje wyznaczony na wartownika. Zajmuje on stanowisko w zakrytym punkcie terenu, umożliwiającym dobre ukrycie, a pozostałym harcerzom łatwe podejście. Wokół wartownika zakreślamy tzw. „bezpieczne“ koło o promieniu 10 kroków. Podchodzący starają się nie- spostrzeżenie zibliżyć do wartownika. Tym, którym się uda przekroczyć oznaczone koło, wartownik wręcza karteczkę ze swoim podpisem poprzez rozjemcę, który znajduje się obok niego, ale zachowuje się zupełnie biernie (ma na rękawie opaskę dla rozróżnienia od wartownika). Jeśli wartownik spostrzeże wcześniej podchodzącego bierze go do niewoli, wywołując jego nazwisko. Wygrywa zastęp, z którego najwięcej harcerzy zdołało w określonym czasie podejść wartownika.