Tania włoska pizza osiągnęła globalny sukces w zakresie popularności. Modna jest ogólnie jako zdrowa i smaczna kuchnia śródziemnomorska, a także japońska i chińska. Dla laika-turysty węgierska kuchnia słynie z gulaszy i pikantnych gęstych zup, włoska – z makaronów, Polacy mają żurek i schabowego, mieszkańcy Bawarii – golonkę, Alzacji – zupę cebulową. Najbardziej jednak wykwintna w Europie jest kuchnia francuska, przy czym wspomniany Kulinarny atlas świata wyróżnia kuchnie Francji południowej (prowansalska), środkowej i północnej. Podobną pozycją i uznaniem cieszy się w Japonii (i nie tylko) kuchnia chińska. Autor miał okazję degustować produkty różnych kulinarnych szkół podczas miesięcy spędzonych we Francji i w Niemczech oraz nieco krótszych pobytów w Rumunii, Japonii, na Węgrzech, we Włoszech i w innych krajach. Zaobserwować można wpływy kuchni węgierskiej w Rumunii i na Słowacji, austriackiej – w południowej części Polski (dawna Galicja), pokrewieństwo kuchni sąsiednich państw i regionów. Decydują o tym zarówno względy wynikające z tradycji kulturowych, jak i bardziej prozaiczne, np. klimatyczne. Chłodniejszy klimat wymaga bardziej obfitych śniadań i większego udziału dań gorących w diecie. Z drugiej strony moda lub inne, choćby ekonomiczne względy powodują rozpowszechnianie w Europie barów i restauracji azjatyckich, tureckich lub włoskich.